Krucjata Morta i Anthaela

Kasiurzyńska

Tawerna "Bestia" bez wątpliwości uchodziła za największą w mieście. Czy i jako najlepsza? - Tutaj już opinie są podzielone. Budynek miał 2 piętra i przestronne wejście dla gości. Na parterze znajdowała się duża sala zastawiona stołami i ławami, mogąca pomieścić i 50 osób. Przy jednej ze ścian często przygrywał wieczorami zespół umilając pobyt licznym bywalcom. W centralnym miejscu sali znajdował się bar ze stojącym za nim wysokim i grubym karczmarzem Bernem - Nie on był jednak właścicielem.. Nad tym właśnie barem, na specjalnie zbudowanym zadaszeniu, lekko pochylonym w stronę gości znajdowała się przyczepiona i wypchana Złudna Bestia w całej swej okazałości: Z rozwiniętymi mackami, wielkimi zębiskami i błyskiem w oku - Niczym za życia, gotowa rozszarpać swoje ofiary.
Do pokoii na obydwu piętrach prowadziły szerokie schody. Ktoś kto chciał się jednak wyspać w spokoju powinien wybrać izbę na ostatnim piętrze, gdyż tawerna nie proponowała jedynie dobrych trunków i jadła lecz i noc w towarzystwie jednej z dwudziestu pracujących tu kobiet.
Pracowało tu również pięciu rosłych osiłków pilnujących porządku i rozprawiających się szybko i skutecznie z ewentualnymi awanturnikami. Również jakoś tak zaraz po otwarciu tawerny Straż Miejska umieściła w pobliżu swój posterunek..
Z wielkiej sali wychodziły także pewne zamknięte drzwi na zaplecze przy których zawsze siedział jeden z osiłków. Właśnie za tymi drzwiami przebywał właściciel "Bestii" - szczupły, o twarzy nie zdradzającej uczuć Salazar, który ponoć własnoręcznie postarał się o maskotkę tawerny - i przeprowadzał tam swoje interesy z często przychodzącymi osobnikami. Paru z nich już nigdy jednak stamtąd nie wyszło..

W tawernie pełnej bywalców jak co wieczór pojawił się nowy gość - wysoki, ubrany częściowo w futro i z wielkim toporem za pasem człowiek. Miał pokaźnych rozmiarów brodę, a spod jego małego hełmu z rogami wystawały przydługie włosy, miejscami splecione w warkocze. Skierował się prosto do baru i po chwili jego ruda broda moczona była pitym zachłannie piwem. Gdy skończył, wymienił z Bernem parę zdań po czym rzucił mu kilka monet.
Przyczesał brodę, wyciągnął jakiś pergamin zza pazuchy i wbrew paru protestom gości wszedł na najbliższą ławę by być dobrze widocznym.
- Cisza!! - Ryknął straszliwie i gdy wiele glów spojrzalo na niego, korzystając z chwili spokoju skierował swój wzrok na pergamin i zaczął czytać:

"Król Ungard III, władca krain rozciągających się na dalekiej północy, od Wielkiego Lodowca Pelvuria aż po znane krańce cywilizowanych ziem ogłasza:
Nie doczekawszy się męskiego potomka i nie znając nikogo wartego mej uwagi, a będący u kresu życia ofiaruję rękę mojej córki, Julii Vellelii, wraz z tronem, bogactwem rodowym i prawami do mych ziem temu śmiałkowi, który stawi się u progu naszego zamku i przejdzie pomyślnie jedną, jedyną próbę. Czy znajdzie się wśród was śmiałek gotowy by zostać moim następcą i zasiąść u boku mej córki jako władca?"

Nie zrażony durnymi uwagami i wieloma śmiechami w trakcie jak i po odczytaniu listu tajemniczy posłaniec ze spokojną twarzą schował go za pazuchę, po czym pośpiesznie wyszedł z tawerny nie spogladając na nikogo z obecnych.

Jemiel

Jedna z osób siedząca przy stole, sądząc po sylwetce i z rysów twarzy człowiek, z ponurym wyrazem twarzy przysłuchiwał się uważnie słowom posłańca. Gdy skończył, zadumał się on przez chwilę po czym odstawił swój kufel.
- Ciekawe cóż to za próba... może warto by to sprawdzić, co łachudry? - rzekł do siedzących obok towarzyszy.

Kieczy

Smukły Elf spojrzał na swych towarzyszy:
- Oczywiście można spróbować... nagroda wydaje się być warta potencjalnych trudów- rzekł z uśmiechem.

Gadzik_2005

Diablę bardziej niż wywodom posłańca zdawał się być zainteresowany siedzącą na jego kolanach "pracownicą" karczmy, po chwili jednak rzekł złośliwie do siedzącego obok Gwyndiona:
- Hmmm, a może spróbuj zabiegać o rękę tej dziewki, ten staruch Ungard któryś tam byłby zachwycony mając za zięcia elfa...

JJ

Sonja bawiąc się sztyletem, odezwała się po chwili zamyślenia:
- A może ona woli kobiety? - Roześmiała się bardzo głośno - Ale tak naprawdę to mnie te bogactwo zaczyna interesować. Kto z was chętny na księżniczkę? Jak co to wam pomogę, ha ha..

Kasiurzyńska

- Ja tam bylem - Odezwal sie siedzacy przy stole obok was starszy mezczyzna o smutnych oczach i twarzy pokrytej bruzdami - Dajcie mi piwa to wam opowiem jak stracilem paru towarzyszy i przeklinam lodowa pustynie..

Kieczy

Gwyndion spojrzał przenikliwie na mężczyznę, po chwili namysłu krzyknął:
- Karczmarzu przyślij tu pomagiera z piwem dla tego Pana!- po czym zwrócił się do nieznajomego- Twoja zapłata zaraz nadejdzie Człeku, a teraz do rzeczy chcemy wiedzieć wszystko... ze szczegółami.

Gadzik_2005

- Niech te twoje opowiadanie będzie dla nas przydatne, a nie żeby to były jakieś bezsensowne blubry... Bo ja mam ciekawsze rzeczy do roboty - rzekł Kythylion, uśmiechając się obleśnie do dziewki.

Kasiurzyńska

Zrobil gleboki lyk piwa i widzac wasze niecierpliwe oblicza rozpoczal swoja opowiesc:
- Julia to piekna dziewka, a wlasciwie kobieta. Ma cudne lico i piekna cala. Jest dobra i prawdomowna lecz i walczyc potrafi jak niejeden z nas.. A silna jest niesamowicie, mowie wam tak silna ze potrafi maly woz podniesc! (100kg) Albo i sanie do cholery, sanie potrafi podniesc nad glowe! (150kg).
Mowiac to jego oczy zaplonely dziwnym blaskiem i znow sie napil piwa.
- Towarzysze moi zgineli jednak nim do niej dotarlismy, po drodze zgineli przez dziwne wielkie stwory zabici i tylko we dwoch tam dotarlismy jednak nie mielismy odwagi w konkury do ksiezniczki stawac i po paru dniach gosciny wrocilismy do domu. Niech im ta zmarznieta ziemia lekka bedzie! Tfu!
Splunal na podloge i sie jakby zamartwil.

Kieczy

- Jakie to były stwory Człeku?- spytał Gwyndion- I nie wiesz dlaczego ta "niewiasta" jest silna niczym niedżwiedż?

"Coś mi tu nie pasuje! Kobieta tak silna to jakieś wynaturzenie, trzeba będzie uważać..."- pomyślał Tropiciel.

Gadzik_2005

- Hmmm, może jej matka urzędowała na boku z jakimś ogrem lub trollem, he he... - parsknął Kythylion. Niezwykła siła księżniczki była dla niego co najmniej dziwna.

Kasiurzyńska

- Mowia ze to czary, mowia ze sie taka urodzila... Kto to wie? Chyba tylko ona i jej ojciec, bo matka zmarla. A te stwory elfie, myslisz ze ja w nocy widze i mam ochote stac tam sobie, gdy cos wielkiego rozrywa mego towarzysza wraz z koniem na ktorym jechal?? - Mezczyzna sie wyraznie zdenerwowal.

Kieczy

- Zapomniałem, że Wy ludzie macie kłopoty z nocnym widzeniem... jednak to, że stwory rozrywają konie, to wskazywałoby na Ogrów, albo Troli.- rzekł z zastanowieniem Elf- Powiedz mi, dlaczego ten Król urządza takie zawody? Czy traktuje to jako zabawę? Skoro tak to nie wiem czy należy mu ufać co do nagrody... zresztą wątpliwej wartości.

Jack Mort

Milczący dotąd Manuel Scorreze, westchnął tylko wyrwany ze stanu "pół-drzemki". Lakoniczne, przepełnione melancholią spojrzenie przeniósł na mężczyznę, który zabawiał siedzących swą opowieścią. Genasi odgarnął z czoła długą grzywkę szarych niczym popiół włosów, po czym zwiesił głowę i wyjąwszy z sakwy lutnię, począł wygrywać smutną pieśń. Nie powiedział nic...

Kasiurzyńska

"Nagroda" jak to nazwales jest warta uwagi. Ponoc na swych ziemiach nie ma odpowiedniego kandydata, same tepe osilki - Rozesmial sie.
- Kto by nie chcial miec pieknej kobiety u boku i wlasne ziemie? A jesli chodzi o sprawy bardziej przyziemne to - Tutaj siegnal pod koszule i wyciagnal piekny wisior ze zlota - Tego tam jest pod dostatkiem, ponoc wiele kopalni zlota posiadaja i skarbiec ogromny. Dostalem szkatulke zlota tylko za me trudy w dotarciu do nich, przepilem to jednak ale sam widzisz..